İÇİME AKAN NEHİR
ırmakları kurut sam yeli
yak kuru toprakları es bozkırın rengi saçlarında bilensin kavrulurken çatlasın dudaklarıma gömülü sancı senin saç içime başaklarca umuda sarı yüzünde çimlensin gülücükler gölgende demlensin acı birazdan gamzende yağar sallanan bulut senin Kızılırmak’a bas esvaplarımı üstümde kurusun donum her yanım köylü gir içime çölleşen kader senin daralır yatağı sende Kızılırmak’ın kerpiç damlı evler bozkırda uyur zamana inat yaşlanmaz bahar yapraklar senin sineme dilinden çok batar mı çakır dikeni senin gün yanığı başaklar dökülür çatlamış toprağa güherçile temelim senin harmanım ol samanımı yele ver deneler senin Kasım / 2011 / Ankara |
dilinden çok batar mı
çakır dikeni
senin
gün yanığı başaklar
dökülür
çatlamış toprağa
güherçile temelim
seni..."
...
Sevdayı Anadolu bozkırlarında kaybettim bilesin,
Kızılırmak umudun olsun...
Selam ve saygılarımla...