IŞIR DENİZ
kendimi bile yasaklarken kendime
gereksizliğim zincirlerdi beni sana düşlerimi gerçeğin boyutlarında biçemezdim ürkek imgelerde öpüp koklardım çocukluğum sıcak simit satardı sende ateşböceği gibiydin kendi ışığında görürdüm annesi yok çocuğun iç çekişli ağlaması siyah beyaz günlerdi arastada dedemin dükkânı sıcak leblebi kokusuydu ellerin güneş fırçasını sürerken maviliğin ucuna kumsaldaki kumlardan toplardım sessizliği azıcık rüzgâr verirdim özgür olsun diye deniz seni öpmek için vururdu kirpiklerinin kıyısına 24 mayıs 2011/ Ankara |
özgür olsun diye deniz*
Özgür olsun Deniz'ler...
**
çocukluğum sıcak simit satardı sende*
Sıcak simit satan
çocukluğun
o siyah beyaz günlerine...
***
güneş fırçasını sürerken maviliğin ucuna
kumsaldaki kumlardan toplardım sessizliği*
* * *
Şairim,
maviliğin ucuna
şiirin kalbine...