MUM KOKULU İHLÂLmünferit bir hassasiyet bu uçkuru düzelmeden daha ötekinin cenin tembihi gibi laf sadece kilden bir ufuk çizgisi kimden gelir de geçer hayra o daimi beklediğin müstakbel kayra beklenen iklimden olmadıkça! diline sıvandıkça bir parmak bal tadı gerisinde, yeri belli açısı belirsiz bir acı işte o mütemadi varsalın az batısı boyansa nedir olmayacak duanın zamiri aya yalvarsan çare olur mu karanlık onun çatısı/nikahlısı ! bir üçgen hayal et şimdi -aşk arı iğne- ve cevaplamadan sor kendine arılar karanlıkta uçabilir mi? sen... yeşil zeminli hayallerden olma gri şiirlerden doğma has ivaz! şişirip kanatlarını hassas bir planjon at şimdi boşluğa izlerini izlediğin o uçuruma as kendini kalsın zihninin dağarında e n başından koparsa daha da daralır film ve çekiştirdikçe zamanı olacağı daha da karanlıktır, bilinir! erdemli bir nüfuz kalmalı en azından ki; yaşam bitmeyen bir senfoninin yarını olmayan sadece bir lâ sesidir! yoksulsa adımlar, yoksundur adından en azı bile bir çokluk etkisi bırakmalı ardından yollar uzunsa göründüğünden aşkla yürümüyorsundur! ama göründüğünden uzunsa gölgeler! bu gün batmakta demektir hem, güller de solar bir gün, hiç el değmese de kendiliğinden! tüm çiçekler toprağa düşmeden daha güzeldir! ve her çiçeğin bir alacakaranlık öyküsü vardır aldatıcıdır şehir ışıkları, sönüverir aniden ki aşk, iki mumluk pastörize bir gösteridir sevmek; tutkuya dönerse aşktır üstelik alışmak paydalı bir hayranlığın adı da değildir bir bakarsın dünyayı ışıtan bir efsane olur bir bakarsın orta yerinde üflenir! aşk bir sihirdir bir tarifin hiç tarif edilemeyen tadı nasıl ki; aşkla yanarken bir mum dibini öptüğünde, bitmiştir! sormuşlar kırmızıya nedir derdin! cefaya kurulup böyle gam edersin göstermiş uzaktan salkım saçak hederli maviyi hercai menekşeler gibi güze alımlı bu aralar yakar içimi inceden saçlarının rengi biraz tedirgin! gelecek kadar yakın geçmiş kadar ıraksa dün ve elini değmeden bile yakıyorsa kül o zaman bu ateş normal değildir ve aşksa bir sorunun meâli tüm sorular lâl tüm adımlar ihlâldir!... ToprağınSesi . |
Her şiirin bir matruşka be Üstad
Oku oku kaybol aşkın münferit gücünde..
Teşekkür etmek lazım edebiyata kazandırdıkların için
Gönlümün Şiiriydi
Saygılar