ZIRVALAMALARIM (2)Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Bir Nehrin Tükenişi
Hasretin kançanağı gözlerinde oturuyorsun; seni soruyorum hiçbir şey bilmiyorsun… Hep bir çağlayan gibi senin sevdana aktım; sen ise sularını kaçıran bir nehir gibi uzaktın... Tükenişi bir aşkın, bir nehrin tükenişine benzer. Ne deniz olabildin, ne nehir kalabildin... Kendin ol, kendin ol… Sen buysan başkası ol! Buysan kederden öleceğim, başkası olursan de kimi seveceğim? /Ne Diyarbakır anladı beni ne de sen; oysa ne çok sevdim ikinizi de bir bilsen.../ Yılmaz Odabaşı Hükmü ne kadar sürer ki en zifiri gecenin Artık... çarmığa gerilmiş yüreğimin suskusunda asıyorum dizelerimi cılız bir çıra ışığı kadar olamadın ya faili malumdur sevdamın.. d/üşüyorum.. Sana benzetiyorum her geceyi bir yanın ölüm/bir yanın zulüm kara basanlar görüyorum gözlerim açıkken yüreğim gözüme düşman özüm sözüme... hasret baskınlarından kan revan içim gayrı hükümsüzdür... k/anıyorum.. Şimdi... yokluğunun ağır tahriğine kapılıp kendimi bölüyorum... hafifletici nedenim yok üstelik! seni ben asırlık sevda sanmıştım düş kanamalarından boşaldı ruhum kendimi kaybetmişim bulamıyorum... ... |
sancısı öldürmez...
değil mi ki gün ışığına gebe
bu dert insanı bitirmez
...Şiir harika..ama burası bir başaka..
Gün ışığına gebe,biz aydınlığa...
Umut dünyası.....kutladım selamlar