UYUTMA BENİ ANNE...Uyutma beni anne Bırak tepinip ağlayayım sabaha kadar Koy ver yüreğimin tutunacağı dallarda beni Uyutma beni ne olur biliyorum ki sen beni uyutunca sallayıp ayaklarında onlar dizlerinden koparıp beni yine içeri alırlar Kâbuslarım saklı göz yumdurduğun karanlıklarda Yine aynı adamlar köşede ki taşın başında Bekliyorlar gelişimi biliyorum anne Birinin ellerinde taze kan diğeri arsız gülüyor Sen görmüyorsun anne çıkamıyorum tuzaklarından Hamur yoğurduğun teknenin başında oturt beni Büyütme beni anne… Uyutma büyütme … Ya da… Unut beni anne Okula diye gittiğim kaçamak zindanlarımda Ben uyurken anne kalma sakın yanımda Görme yediğim copu atıldığım karanlık kuyuyu Üşüyorum anne ısıtmaz kolların gibi bu parmaklıklar Gelme ziyaret saatlerimde anne Anne ya beni uyutma Ya unut beni anne 21.09.2007, ANKARA |
anneler yüreklere merhem olan anneler...
yürekten kutladım tam puan