kömür sobasıcan sıkıntısını gidermek için satırlara gömülmüş gibiyim ilk bakışta sığınağı andıran sonrasında ürkütücü bir derinlik.. sana uğurlar olsun arkandan dökülecek bir tas su, bir elham duası ah korunur musun? sorma.. benim masalımda selam verdiğim kardelenler eğerler başlarını.. harap olan bir varlığın esaretine gözleri yummak ve yıldırım düşerken düşlerin üzerine gökyüzünü aydınlatan havai fişek edasındaki umut dağılıverir.. benim masalımda nabzım durduğunda damarlarımdan akacak kan çoğalır.. serzenişe bırakılan tüm kelimeler yer yarılıp içerisine girercesine harcanıverir. dünya aya çıktı ama benim kalbim hep bir kömür sobasına hasret kaldı kışın dışardaki bacalar getirdi bana aşkın kokusunu.. bu şiirin kelimeleri değil zihni kalabalık.. |