ATTİLA İLHAN'a
bir siyah meydanlarda
ter don durur ... oysa...y yenenlere bazen bir ölüm milyonl doğurur kimi umusolur... kimi denizlere sunar sonsuz mavisini gökyüzü tutuşur güneşy saçlar gül kokulu bir t düşer yağmur /ne dönmektir ne de baş eğmektir bağımsızlık uğruna... gözünü kırpmadan ölmektir onur/ inmez göndbu bayrak...küllenmez bu devir yurt sevdalısı tepeden tır şair ... bilendi düşünce çıktı kınından... özgürlüğe ne de satılmaktır gerekti... ölüme kafa tutmaktır onur/ hoş geldin geldin ölüm buyur vatan ve namusa... na ölüm... artık ben gibi öksüzüm/ Ekim 2005 tahsin özmen,bez bebekler de üşür,baskı yay,ank,2006 |