Bir Dilek Tut
bir dilek tut ey izmir!
istanbul sokaklarından yorgun ruhuma iki kanat tak adalarından... ey kadını deniz denizi kadın kokan şehir! ne kadın olmak ne de deniz kokmak ayıp değil ki... bir dilek tut ey izmir! tut ki devrilmesin üzerine istanbul hasretim tut ki dik düşsün satırlara dizeler boğ karanlıklarımı ışıklarında kırk üç haziranın bilançosu olsun s/akladıklarımız gülümseyen ışıklarında bir dilek tut ey izmir! sonra göm boğazın sularına kırk üç kurşunla çeşmende yıka alsancağına sar ve yeniden doğur egenin sularında bir dilim kes hayattan bir fasıl daha kopar hazirandan unutulsun adımız istanbul ’ da bir kibrit alevi yetsin yakmaya hasreti ardından biraz kül biraz körfez sağsın yeniden doğuş... sen bir dilek tut ey izmir! ben de seni! mumları karşıyaka söndürsün istanbul’u ben... |