SONSUZ'A (1)
...
Sevgilim!... düşürülmüş kaledir sana yüreğim ne desem az... pas tutmuş sevinçlerime can verenim mevsimim sensiz ayaz... (...) Küflü yalnızlıkların koynuna sığınacağım her gece.. dizlerime vuracağım haykırarak adını milyon kere ağıtlar yakacağım... yoluna duracağım yanacağım.. kanacağım.. sızılar saracak bedenimi amansız ben en derinimi sana adak vermişim ardından kanımı akıtacağım.. Boşalsın be damarlarım sen yoksan ha bir fazla/ha noksan... (...) Hiç bir durak yoluna çıkmayacak hiç bir çığlık düşmeyecek sesime hiç bir merhem derman olmayacak sensizliğe biliyorum!.. yaralı kısraklar gibi vursunlar beni ölüm devadır ömrüme... (...) Sevgilim!... ’ölene dek sevgilim’ Sevgilim!.. hep tek hep son hep sen sevgilim... diyemedim ya keder karası gözlerine bakarak.. ondandır şu içimin sızısı... Sevgilim!.. gönlümün bitmez nadası... susmaz yüreğin nidası!.. (...) Ahh!Mezopotamyam gibi yetim yâr ah toprağı çorak yazgısı harap yâr... ah benim yasaklım ah benim kan akan Munzurum! ah benim onurlu dağım!.. seni sevmek ölüp ölüp dirilmektir seni sevmek ; soluksuz nefestir sevdaya... ve kavgadır kıran kırana!.. ... Ve yoluna yüreğimi sereceğim Gel benim ’hep sevgilim’ Gel ki birlikte ölelim utansın zaman!... ...Hep Sevgilim’e/dün geceye dair... |
düşürülmüş kaledir sana yüreğim
ne desem az...
pas tutmuş sevinçlerime can verenim
mevsimim sensiz ayaz...
Çok beğendim... Harika bir şiir........