Altmış beş yıl geçti, kolay olmadı,
Zora dayanamaz, sandı el beni.
Diyetim bitmedi, çilem dolmadı,
Zara dayanamaz sandı el beni.

Enginlere daldım, yerde süründüm,
Hayırda yaşadım, şerde görüldüm,
Bazen cehennemdim, bazen gönüldüm,
Nara dayanamaz, sandı el beni.

Beladan kaçarken belalar çattı,
Derdimin üstüne ne dertler kattı,
Gül koklayım derken, dikenler battı,
Hara dayanamaz, sandı el beni

Benim gıyabımda, hüküm verdiler,
Bilemem ki niçin, nasıl yerdiler,
Aramıza bin kat perde gerdiler,
Hora dayanamaz sandı el beni.

Şimdi zehir oldu, evvel baldılar,
Neyledimse beni, benden aldılar,
İçim barut sanıp, kibrit çaldılar,
Nara dayanamaz, sandı el beni.

İyiydi, güzeldi, hem de hastılar,
İdam hükmü verip mühür bastılar,
Cellâdım çoğaldı, hep bir astılar,
Dara dayanamaz, sandı el beni.

Yalancı âleme gerçekten kanıp,
Müflis olduğumu her yerde anıp,
Dünyalık şeylerde gözüm var sanıp,
Kâra dayanamaz sandı el beni.

Gözleri görerek, kulak duyarak,
Gerçeği bilmeden zanna uyarak,
Yaralı oluştan, utanç duyarak,
Ara dayanamaz, sandı el beni.

05.07.2011…Mustafa Yaralı