Bahçivanım...
Ben bir bahçivanım
Bahçesinde umut,yüreğinde çaresizlik sana tutunan... Ama topraksızım sevgili; İklimsizim Sen gitti gideli küskünüm çiçeklerime Büyüyen her çiçeğin boynu bükük Hatırla;sen bir kış mevsiminde bulmuştun beni Boynum bükük ama yüreğimde umutla Baharı avuçlarına aldığında getirmiştin bana... Oysa şimdi kış mevsiminde bile açmıyor çiçeklerim Ben senin toprağına muhtaç, İklimine köleyim Ben sana mecburum El açtım kapında! Unuttun mu? Ben bir bahçivanım Kışa hazırlıyorum çiçeklerimi Ve umut katıyorum tohumlarına ’çaresiz bir yürekle’ Ve şimdi yoksun sen Bahçemin nazlı yoksulluğunda Oysa ben topraksız Avuçlarımda kalan tohumlar Yüreğimde kış yalnızım,benliğimde ’’yokluğunla’’... |
Bahçemin nazlı yoksulluğunda
Oysa ben topraksız
Avuçlarımda kalan tohumlar
Yüreğimde kış yalnızım,benliğimde ’’yokluğunla’’...
Kutluyorum harikaydı yüreğinden beyaz sayfaya düşen kalemin daim olsun
Her dem selam sevgi dua ile..