Yokluğun...
Yine bir hançerden beter yokluğun!
Hayatın siyahlıklarına alışmamış bir yüreği bıraktın sen karanlığa Oysa ben seni hep aydınlıklarda hayal etmiştim... Hayal ya;bana doğru yürürken güneşten güzel gülüşünle... Umut beslemek sana; Şimdilerde sadece canımı yakıyor umutlar Ve umutsuzluklar mesken tutmuş yüreğimde. Gidişin; Beni yıkarak gidişin varya Ve de seni,gidşini hatırlamak karanlık gecelerde Yokluğun yanlızlığımla arkadaş olmuşken Ve beni dışlarken her sevincimde... Şimdi yine bir acıdır ki çörekleniyor yüreğime Sevgini beslediğim bahçeme, bir kor ki düşüyor Yere seriyor bütün çiçeklerimi Ve ben susuyorum Susmanın ve yokluğunun sancısına sararak yüreğimi... |
Sevgini beslediğim bahçeme,
bir kor ki düşüyor
Yere seriyor bütün çiçeklerimi
Ve ben susuyorum
Susmanın ve yokluğunun sancısına sararak yüreğimi...
Hüzün bir o kadar güzeldi yüreğinden sayfaya düşen
Tebrikler kalemin daim olsun her dem selam sevgi dua ile...