Yazdığım Her Mısra Diz Çökmektir
Tınısı beynime vurur gözümde perde
Yüzü yok aysız Devri güneşin sonu şebiyelda Tek gösterimlik bir resital Enstrüman ben Dudakların mızrak Vurdu beynimin tellerine Nöronlar ördün her zihnimden akışınla İncelmez geçitlerde... Büyüdün tahteşşuurumda Kayıtsız cehrenle Şiirler yağdırdın üzerime Kalleş ellerine teslim olurken iblisin Her zerren cellat cismime Bilirim artık Banadır gelişlerin Bir soluk içimlik göz kırpışların Kokumu duyumsamandandır bu devrik şehrin sokaklarında Şiirler yağdırdığından beri bu serseri özdeyişlerim Avluda yanan kandilin ışığından ısıtır sessizliğini Kalemim her dokunduğuna Kir tutmaz sayfalara Sanadır seslenişlerim gayrı Bilirim Sana uçan figanımın taziyesi ellerinden Yüreğine değmektedir... Alfabe az gelir şimdi anlatmaya meramımı Göğsümü perçinleyen silik bir cümledir dün Senden kaçışım Koşmaktır kollarına Ve bilirim ki; Sus kesen yüreğinle çığlık çığlık akarken ellerime Yazdığım her mısra diz çökmektir yenildiğim yüreğine ... Canan Korkmaz |
dev şiirin anası bir yüreğin ince sahibi...
bütün tınıları kulaklarımızda ve gönlümüzde şimdi şiirin
anlatımdaki güzellik imgenin tam dozunda gelinlik kız gibi sekişi dizelerde
ve hüznü nakış gibi işleyen kalem...
çiçek çiçek şimdi satırların gönlümüzde
özellikle girişi çok güzel diyecektim yoruma
ki final kendi asaletiyle dururken
virgülünü ayırmak haksızlık olur
çok çok güzel bir şiir
gönlünüz kaleminiz dert görmesin efendim
çok saygımla
iyi bayramlar