Paşamrengi kaçtı tırnaklarımın paşam yırttığım gecenin kabuklarını tekmeleyerek ’ah ulan ah’ diyorum yıldızlara atfettiğim sevda türkülerinin güftesine ayrılığın öyküsünü sürüyorum umursamıyor gibi dursamda dilimde yürüyen fiillerde n/isyan naralar vura vura çürütüyorum göğsümü paşam yama tutmaz yaralar artırıyorum pişmanlığımın ocağında ikindiden kalan ölü kelebeklerini yakıyorum şart değilmiş nezaket paşam şart değil zerafet artık hiç bir şeye kafa yormuyorum diyemem bende değil paşam bende değil serde sefalet |
yama tutmaz yaralar artırıyorum
güzel bir anlatım bence tebrikler