Gölgede ışık yürümez
Ve kan dolaşır caddelerde
En ücra yerinde yaşarken geceyi
Bir kadın çığlığı vurur bedene
Ta ki öfke kaplar içimizde
O an vurur kafesini isyanın
Bedelsiz bir yaşamın
En aykırı nafakasıydık biz,
Bir parça ötelenmiş toplumun
En uçtaki zivanasıydık biz,
Ve bir zaman geldiğinde
Hayata dair en ince ezgileri
Sarfedecektik yine biz,
Sarmaş dolaş geçen rüyaların
Olur olmaz yerlerde uyanan gençlerin
Ve bir sahte otu içen berduşların
En korkulu yerlerinde bitendik biz,
Zulmün içinden gelip
Zulüm etmeyenlerdeniz biz ,
Öyleyse öfkeli olma bize karşı
Ve bil ki hayatta her şeyin
Bir kısmını yaşadık biz,
Gece dönerken evime
Bir sürü hayali kapıda bırakıyorum
Ve düşünürken geçmişi
Her şeyi orada satıyorum
Ve bilesin ki güzelim
Gölgede ışık yürümez
Ve kan dolaşır gecelerde.

Erhan-09.03