Sorma
Ben hayatı yazdım,
Bir satırdı ölüm Başkaları yalanda kaldı. Yağmurda ıslandım da ağlamadım, Yarını yaşadım en korktuğum Utandığım anlarımda. Yangınları çıkartana dek Durmadım, direndim. Yağmurların söndüremediği Kuytularda ezilmeyen ateşleri, Dahası ormanlarda kaybolan çocukları Yetiştiren gökyüzüyle kavgalıydım. Zeusun tapınağında gölgeleyen, Bir gün bile içine girmeyen Olimpusun eteklerinde pusu kuran, nöbet tutan, Gülmeyen bir hırçınlıkla Kılıcını çıkartan Oidupusa kin besledim. Şüphelerin en derininden geldim, Yarını gördüm ağlamadım. Kin duyan sonunda kendine döner Kendinden bana döner, Yarına döner. Irmaklar kıyısında korku duraklarım, Bir savurur ki sorma, Bir tutar cigaramdan beni onu hiç sorma. Ne dedim Hiçbir şey sorulmadı, Hiç kimse görmedi yabana giden avcıyı. Ben gördüm ama sen sorma Ağlayamam neden diye sorma İşte bu kadar Yarın da ağlamadım Ağlamak sana kaldı. Bir dirhemde benim için ağla, Nedeni sorma...sorma... Erhan - 06.2000 |