Son kitap da okundu
Son cümleler de kuruldu hayata dair
Ve son acılarda yaşandı yaşanması gereken
Artık kurulması gereken hayaller tükendi
Ve günaha bulaşan tüm uzuvlarda kesildi
Yakılması gereken bedenler de yakıldı
Şimdi küllerimi savurmanın vakti geldi
Eskiden kalan ve kanatan yaralar,
Hepsi bir bir küllerin içine savruldu.

Zerre kadar şüphe varsa içimde kalan
Onları da yok etmenin sırası geldi
Yeni kurulacak olan hayata hiçbir şey gelmemeli
Geçmişten gelecek hiçbir etki olmamalı önümüzde
Ve ben en asi tavrımla dururken yaşamda
Şimdi bir korkak gibi duruyorum kavganın içinde
Kan kokan ve döl kokan bu hayatın bana sunduğu
Her türlü gelecek kaygısını bir tarafa atarak
Yeni bir hayata başlıyorum.

Küllerimden doğacak bir geleceğe adım atıyorum.
Yalansız ve kavgasız olan bir hayata en saf halimle,
En arınmış halimle, en çocuksu halimle dalıyorum.
Gün tükendi her şey yerine oturdu,
Yanlışlar yapıldı ve doğrular öğrenildi,
İnsanların nasihatları gibi değil,
Delikanlıca herşey yaşandı ve öğrenildi,
Hak ile batılın ayrımı artık içimde daha kolay,
Her şey bilinçli bir şekilde yapıldı.

Ve sen sevdiğim!
En kopuk zamanımda çıktıysan karşıma
Bir melek edasıyla girdiysen içime,
Söyle, korkmadan hiçbir duygundan!
Söyle ey sevdiğim!
Bu küllerin arasından yeşerecek olan hayatta
Bir parça da sen olur musun,
İçimde oluşacak olan gelecekte
En temiz halinle yanımda olur musun,
Ve sen sevdiğim!
Korkularımın içerisinde bir ışık olup
Bana hayatı sunar mısın,
Ne de olsa yaşam sadece iki kelime
Her şeyin başlangıcı gibi bitişide var,
Bitişe benimle gelir misin....

Erhan - 2003