Kadın(dı) !Kadınım’a.. -sıradan değildi.../ kadındı ! terkedildiğinde kafası karışıktı... ...çürürken pencere önünde ; düşlerini sayarken , mehtap hüzünlerine kara maskeli adamları daha tanımıyordu ; canavar ruhlu bedenlere bırakmıştı kadınlığını , artık geri alamıyordu... ../ kelimelere düştükçe , harflere kalıyordu bazen şakacı gülümsemelerde isyanını saklıyordu ; anlayan anlıyordu da , onun yaşadıkları başkaydı en pahalı mücevher ısmarlanmıştı kadınlığına... -sıradan değildi.../ kadındı ! yarasından bir kadın daha damlıyordu... ...biliyorum , diz çökerse bir kadın sevgi intihar ederdi... o yüzden yazmak çok zor / kadınsa bir şiirde anlatılan / karanlığa tükürmek gibi... düştüğü yeri görmeden, sesini duymadan... hüzünlü bir evde ki yitirilmiş anı gibi ağlarsan , çiçekler intihar eder ; ağlama olur mu ?.. ( gerçek sevgi: kadının tenini okşayan el de değil ; ruhunu kuşatan elde , yaşanır...) (www.trtube.com/izle.php?v=tuljpwkqsf) emre onbey |