HAY TENEŞİRE GELESİ
"Sandığım, var sandıklarımla doluydu
Ta ki, boş olduğunu anlayıncaya dek" Hamaset süsü verilmiş zaferler beraberinde ütopyalar doğurdu. Rahmi daracıktı dünyanın biz devler peydahlamadan evvel. ‘sorun’ yapı taşıydı çözümsüzlük deryasında. Püf kokan noktalar girerken gözümüze ısrarla kör olurduk. Duymayan kulaklarımız, söylemeyen dillerimiz. Aslı zan olan çok bilmişlikler korurken esrarını mesken tutardık uzağını geçmişin. Biz uzağı kendimize yâr seçerdik. Şaplağı patlayınca ense köküne hayatın Havanda dövüldü acılar. Renkler ölgün gözlere bıraktı yerini. Meçhul failler dile geldi “Gel” dedi, “Sen de gel”. Hay Teneşire gelesi ! Yutkundu zamanı yaşlı gözlerle Susmayı çığlık sayan perçinli diller. Bıçak kesiklerine gark oldu ten Ve ölüm kokar oldu mevsimler. ... İsim babası Yitikyürek Kadir GÜVEN’e teşekkürlerimle . ... |