Sevgi birliğe, bencillik yalnızlığa götürür. SCHİLLER
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
NE İNSANLAR GÖRDÜM BEN
Mümin Düzenli
5,0 / 6 kişi ·9 beğenme · 0 yorum · 226 okunma
NE İNSANLAR GÖRDÜM BEN
Özü çoktan göç etmiş özsüz sözler dilinde,
Tanıyan İllallah der yaşadığı ilinde, Kerameti kendinden bilip tutup elinde, Ölse de bırakmayan ne insanlar gördüm ben! Dedikleri çelişir yaşam tarzıdır riya, Günden güne karaya dönmüş yüzünde ziya, Zırcahildir halbu ki ekabîr olmuş güyâ, Küfrü tövbe bozduran ne insanlar gördüm ben! Hep hinlik peşindedir dönmeye gör arkanı, Sen kırmızı bilirsin meğer katrandır kanı, Tıpkısının aynısı kendi gibidir yanı, Emdiği süte düşman ne insanlar gördüm ben! Çıkarı varsa senden sözlerinden incinmez, Merkep sanar herkesi biner sırtından inmez, Bencillikte zirvedir ‘hep bana’ aşkı dinmez, Beyni burnundan akan ne insanlar gördüm ben! |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
NE İNSANLAR GÖRDÜM BEN şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 20.3.2024 22:33:56
Puan
: 30.0 / 6 kişi
Okunma Sayısı
: 226
Yorum
: 0 yorum
Beğeni
: 9 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.