Öyle içten ki yüreğimin en derinindeki yerin;
Çıkarı yok!
Çıkası yok!
Çıkarasım yok...!

Can YÜCEL
..

yoklugumuza yaziyoruz gibi simdi sair

yoklugum...
tek varligim

yazmaya devam cok sukur..
saygilarimi sunuyorum sair kaleminize


.

o güzel duyarlı gönlünüze sevgiler selamlar olsun
inanın o vahşet görüntüleri görünce iftar yemeğini yemekten utandım
inanki insanlığınyüz karası bir durum,okadar güzel dilegetirmişsinizki
insanlık bu olmamalı bu insanları sömüren tüm insan suretlerini lanetliyorum

selam olsun bizden gönlünüze sevgiler.........................

yüreğinize sağlık üstadım şairlerin bile kalemi hüzün yazıyorsa açlık sefalet ne acı

Ellerin dert görmesin usta

Duyarlı yüreğe sevgiler...

Açıp unuttuğumuz musluklar, gereğinden fazla alınıp çöpe atılan somunar ve beğenmeyip dil sürmediğimiz aşlar... bizden hesap soracakaçlıktan kırılanlar adına...

Sevgi Saygımla

tok tos yapmayı bilir ya da tost
sağlıcakla kalın toynak dost

Muhteşem!..Her dizesi ayrı bir sızlattı yüreğimizi...Var olunuz Üstadım.Saygılarım sonsuz...

DİZELERİN HER MISARASI AYRI GÜZELLİKTE.
O MASUM ÇOÇUKLARI DÜŞÜNDÜKÇE LOKMALAR BOĞAZIMDA KALIYOR...
TÜM CANLI VARLIKLARI DÜŞÜNÜP ONA GÖRE YAŞAMALIYIZ, BU ANLAM DOLU DİZELERİ VE ŞAİRİNİ TEBRİK EDİYORUM
SEVGİLERİMLE...

insanlık insanlık!
kör gözü kör olasıca insanlık görmeli artık sıra kendine gelmeden
bu günler merhamet pınarlarından sevgi akmalı duyarlı yüreğinize kaleminize tebrikler.................saygımla

Şairleri haykırmayan bir millet sevenleri toprak olmuş öksüz çocuk gibidir"
M. Emin Yurdakul

İnsanlık adına sağır vicdanlara siz haykırıyorsunuz ya..

şiirlerini özlediğim şair.. yürekten kutlarım.

Utan tok dünya
İnsanlık uyan !
Her gün binlerce ton ekmek çöpe gidiyor
.....................................................Tok acın halinden anlamıyor dost

Amma,savaşlara Milyar dolarlar harcıyanlar,O bölge insanına,kendi kendine yetecek su ve tarımı sağlasalar,bu sorun kökten biter.Böyle her yıl tekrarlanmaz.Ama yapmıyorlar.Çünkü Hıristiyanlar,Haçlı çocukları

Kutladım dost

Selam,saygı ve dua

acı vuruyor
açlık soluyor her yer
dumanı tüten bir sabah yok artık
zaman vuruyor...


kıyılarda nefesi kokan binlerce dalga



teşekküler şair...

Yüreğinize sağlık selam ve saygı ile....

Her sofraya oturduğumda her su içtiğim de yediğim içtiğim boğazımda düğümlenir.....Aklıma aç susuz çocuklar gelir..İnsanlık ayıbı......Keşke herkes bişe yapabilse( ben dahil ).bu taşın altına elimizi sokabilsek.....
Duyarlı yüreğinize sağlık.....Saygılarımla......

Mogadişu’da ;
Geceleri gök yüzüne bakan çocuklar
Ağaçların arasından parlayan binlerce yıldız görse de
Çocuklar yıldızları ekmek sanıyor
Düşse soframıza da doysak diyorlar
Gün be gün eksiliyor göklerde yıldızlar
Yaşayacak halleri yok !


Şiirinizin her kelimesi güzeldi Toynak ama bu aldığım bölüm beni alıp götürdü. Çünkü çocukların nasıl düş kurduğunu hepimiz biliriz. Çocuklar düşsüz kalmasın, ekmeksiz de...

Tebrik ederim...........saygımla

Yüreğimi kanatan , zamansızlıktan oturup da yazmadığım bir şiir. En güzelini yazmışsınız .İşte gerçek aşk.
İnsanı titretiyor,Duyarlı yürekler çoktan işitti bile.İnsanın tüketip ezdiğini yine insan kurtarır. Arada bu insanlığın
yüz karası durumdan nemalananlar bile çıkar,hep gördüğümüz gibi.. Yüreğiniz varolsun.

günün en anlamlı şiirini içim burkularak derinden damarlarımın sızladığını duyarak okumak öyle ağır geldiki bu yaşam mücadelesinin küçücük bir anını hissetmek, kaldıki birebir yaşayan güç bela nefes alan insanları o masum çocukları düşünmek, biliyorum birebir onların acılarını içimde hissediyorum demek hiç bir şekilde yeterli gelmeyecek, lakin içimin paramparça oluşunun üzerine aczimin eklendiğini ve toplumların ve devletlerin duyarsızlığı ile katmerlendiğini anlatamayacağım biçimde yüreğimin tüm derinliğinde hissetmeme vesile olan dost kaleme acizane teşekkürümü borç bilerek tebriklerimi bırakıyorum umuarım bu tür yürek sesleri acz içinde kıvranan tüm masumlara sıcak bir el bir tas çorba olarak yerine ulaşmış olmasını arzu ediyorum.
saygı ve selam ile...

üstad yüreğine sağlık dünya sağır oldu kulaklarını tıkadı insanlık dramına yazıklar olsun sahte dünyanın sahte insanlığına duyarlı kaleminizi kutlarım...

bir insanlık dramı....açlıktan ölmek insanlığın ayıbıdır...titri olmayan bir ülke ben somaliyi korsanlıklarıyla tanıdım....bir devlet olabilmek için halkının bedel ödemesi gerekir her gün ölmektense bir kere ölmek en evlasıdır....onlarda çok can yaktılar...duyarlı yüreğin varolsun allah açlıkla insanları islah etmesin....saygılar

Mogadişuda yaşam hakları ellrinden alınıp çalınanlar var
Ser sefil insanlığın olduğu yaşanan gerçekler var
Mogadişuda kara insanların dramı kadar
İnsanlığın kara yüzü de var...

Bence bu şiir kader karşısında haksızlıklar karşısında boyunu bükülen herkese olsun. Güzeldi. Selam ve saygımla

FARQİN2101 tarafından 8/7/2011 2:39:47 AM zamanında düzenlenmiştir.

bu tür olaylarda şairliğimden utanırım,neden birkaç satır yazmadım diye...Artık eli kalem tutanın lale devrinden sıyrılmaları gerekmiyor mu?

Teşekkürler Toynak,duyarlı insan.

yüreğin dert görmesin şair
tebrikler

Mogadişu çok uzak..Bu riyanın rayları bizi hiçbir yere götürmez, şairler boşa nefes tüketmesin...

Kapısının önünde ki açlığı görmeyen insanların ta mogadişulardan sözetmesinin benim nazarımda hiç ama hiçbir değeri yoktur. Sadece uluslararası bir malzeme olmakla kalacaklardır, çünkü yıllardır kalıyorlar...

Bir kurban bayramının ikinci günüydü. Oturduğumuz bloklarda tam elliiki aile oturuyorduk. İçimizde yoksul sayılacak aileler yoktu. Dolayısıyla herbirimiz olmasada en az kırk ailenin kurban kestiğini söyleyebilirm. Bloku hergün terkettiğimiz kapının sağında bir harabede yıllardır yaşayan bir aile var, yoksulluk duvarlardan dışarıya taşıyor hergün. Bayramın ikinci günüydü, evin hanımını kapı önünde elleri böğründe gelip geçenlere bakarken gördüm. Bayramla hiçbir işi olmadığı gözlerinden ve umursamazlığından okunuyordu, çünkü ona hergün bayramdı ! Usulca eğilip kulağına kurban kesip kesmediğini sordum. hayır kesmedik dedi; peki hiç et geldimi evinize iki gündür? Hayır diye cevap verdi...Dönüp onlarca eve baktım, sonra kadına baktım, peki biz kim ve ne için kurban kesmiştik, kesmiştiler ? Cennetlik görevimizi yapmanın mutluğuyla ayağı yerden kesilen onca müminlerdik, sahi biz gerçekte kimdik ?

Mogadişu çok uzak, geçizniz !...

Çok teşekkürler şairim...Yürekten kutladım.Selam,saygı...

Duyarlı yüreği tebrik ederim saygılarımla.

Burada ise Toynağın yüreği kanıyor.
Bağırıyor bizlere avaz avaz...
Göğüslerimizi yırtıyor...

Biz ne yapıyoruz?

"GÜZEL ŞİİRDİ ÜSTAT. KALEMİN VAR OLSUN"

Deyip geçiyoruz...

Yazık... Çok yazık...

Somali'deki çocukları izleyince lokmalar boğazımızda düğümlenir oldu. Duyarlı yüreğinizi kutluyorum.

Ses olmak yoksula,
Soluk olmak umutsuza,
Umut olmak umarsıza..
Ve..
Can olmak bir lokmayla..
Canından bezmiş kula..

İnsanlık..
İnsan gibi olmaya
Merhametle dolmaya
Bir lokmayı bölmeye
Hangi gün yönelecek
İnsanca değerlerin
Yaşandığı okula..

Onların çaresiz gözlerini gördüğümde, tok halimizden, insanlığımızdan, onlara bir an önce el uzatamamaktan üzgünüm, çaresizliğim diz boyu.
Dizeleriniz acı gerçeği ok gibi kalbimize saplıyor.Tok dünya utansın, hiçbir yardım için kıpırdamayan insanlık utansın.
Duyarlı yüreğinize saygı ve selamlarımla.

Duyarlı bir yürekten iç acıtan güzel bir şiir okudum.
Hayâtın gerçekleriydi hep görmezden gelinen.
Kutlarım.
Selam ve saygımla.

Mogadişu’da;
Artık güllü çiçekli şiirler yazmıyor şairler
Sevecek kadınları yok !
Suyun aksinde saçlarını tarayamıyor kızlar
İçecek suları yok !
Belki hiç adı duyulmamıştır balın böreğin
Kaynayacak kazanları yok !
Şairler safaride, avda bir lokma ekmeğin peşinde
Sevdaları şiirleri yok !

Mogadişu’da ;
Geceleri gök yüzüne bakan çocuklar
Ağaçların arasından parlayan binlerce yıldız görse de
Çocuklar yıldızları ekmek sanıyor
Düşse soframıza da doysak diyorlar
Gün be gün eksiliyor göklerde yıldızlar
Yaşayacak halleri yok !

Mogadişu’da ;
Zılgıt çekmeyi unutmuş kadınlar
Halay bilmiyor kızlar
Heybelerinde en ağır yoksulluk
Bir gün daha ölmemeye aşk diyorlar
Konuşmayı yeni keşfetmiş siyah çocuklar
Önce kader sonra ekmek diyorlar
Seslerini duyan yok !

Mogadişu’da;
Her gün devriye geziyor ölüm
Açlık bir mavzer kurşunu kadar ölümcül
Yıllar yılı Afrika’yı sömüren emperyalistler
Somali kara sularında korsan avlıyor
Gazetelerde boy, boy siyah tenli
Kapkara bakışlı yoksul çocuklar
Her birinin arıklıktan
İkiyiz on iki kemiği sayılıyor
Ellerinden tutanları yok !

Utan tok dünya
İnsanlık uyan !
Her gün binlerce ton ekmek çöpe gidiyor

Mogadişu’da
Artık aşklı meşkli şiirler yazmıyor şairler
Bir tas su
Bir tabak yiyecek aşktır orada
Uyan artık dünya
Ayağa kalk insanlık
Çaldıklarını geri veren yok!

Bir günü geçirmek
Bir geceyi sabah etmek
Yani yaşamak en büyük aşktır orada
Ezberlerinde türküleri yok
Sesi kısılmış tükenmiş ağıtları
Ve ölüm bir nefes kadar yakın herkese
Orada çocuklar ölüyor
Kadınlar ölüyor
Şairler ölüyor
Yeter artık ! seyretme bu vahşeti ey insan
Çocuğa su
Kadına çorba
Gençlere bir dilim ekmek ol!

Mogadişu’da;
Kapitalist dünya suskun
Ve şiir yazamıyor şairleri artık…

Secaattin Öztürk (Toynak)

İnsan acımasız, hele yoksul Afrikalıların sırtından zengin olan Avrupalılar, siyah Afrikanın bütün zenginliklerini sömürdüler zamanında bir tarafta yoksulluk sefalet ve açlık diğer tarafta onların sırtından lüks içersinde yaşayan beyaz Avrupa işte Avrupanın adaleti bu, hatalarını örtmek için ellerini bile oynatmıyorlar duygusal dizelerdi, şair kardeşimi ve dizelerini kutluyorum.Puanım tam.Yunus diyarından selamlar.

Mogadişu’da ;
Zılgıt çekmeyi unutmuş kadınlar
Halay bilmiyor kızlar
Heybelerinde en ağır yoksulluk
Bir gün daha ölmemeye aşk diyorlar
Konuşmayı yeni keşfetmiş siyah çocuklar
Önce kader sonra ekmek diyorlar
Seslerini duyan yok !


İnsanlığın utancını hissederek okudum

Utanarak okudum

Etkilenmemek mümkün mü şair

Tabloyu öyle güzel çizmişsiniz ki

Duyarlı kaleminizin mesajları var olsun

Saygımdasınız.

Bir günü geçirmek
Bir geceyi sabah etmek
Yani yaşamak en büyük aşktır orada
Ezberlerinde türküleri yok
Sesi kısılmış tükenmiş ağıtları
Ve ölüm bir nefes kadar yakın herkese
Orada çocuklar ölüyor
Kadınlar ölüyor
Şairler ölüyor
Yeter artık ! seyretme bu vahşeti ey insan
Çocuğa su
Kadına çorba
Gençlere bir dilim ekmek ol!

Mogadişu’da;
Kapitalist dünya suskun
Ve şiir yazamıyor şairleri artık…



Saygıdeğer Secaattin hocam, kutlarım duyarlı kaleminizi
Güzel, anlamlı bir şiir, saygılarımla.....

ÜSTADIM; DİZELERİNİZ ÇOK NEFİSTİ. SÖZÜNÜ ETTİĞİNİZ O ÇIKARCI ÜLKELER DEĞİL Mİ ZATEN ONLARI BU HALE DÜŞÜREN BİR DE ONLARI İDARE EDENLER.
Mogadişu’da;
Her gün devriye geziyor ölüm
Açlık bir mavzer kurşunu kadar ölümcül
Yıllar yılı Afrika’yı sömüren emperyalistler
Somali kara sularında korsan avlıyor
Gazetelerde boy, boy siyah tenli
Kapkara bakışlı yoksul çocuklar
Her birinin arıklıktan
İkiyiz on iki kemiği sayılıyor
Ellerinden tutanları yok !

Utan tok dünya
İnsanlık uyan !
Her gün binlerce ton ekmek çöpe gidiyor

Mogadişu’da
Artık aşklı meşkli şiirler yazmıyor şairler
Bir tas su
Bir tabak yiyecek aşktır orada
Uyan artık dünya
Ayağa kalk insanlık
Çaldıklarını geri veren yok!

Bir günü geçirmek
Bir geceyi sabah etmek
Yani yaşamak en büyük aşktır orada
Ezberlerinde türküleri yok
Sesi kısılmış tükenmiş ağıtları
Ve ölüm bir nefes kadar yakın herkese
Orada çocuklar ölüyor
Kadınlar ölüyor
Şairler ölüyor
Yeter artık ! seyretme bu vahşeti ey insan
Çocuğa su
Kadına çorba
Gençlere bir dilim ekmek ol!

Mogadişu’da;
Kapitalist dünya suskun
Ve şiir yazamıyor şairleri artık…

GÖNÜL SESİNİZİN DİNMEMESİ DİLEĞİYLE SAYGILARIMI SUNUYORUM. HAYIRLI GECELER.