AKLIMA DÜŞTÜN
Dokunmaya kıyıp da, sarılıp koklamadın
Saçlarımı örünce, yine aklıma düştün. Gözlerine bakınca, yürekte saklamadın Güllerimi derince, yine aklıma düştün. Yollara sabırların, taşını diktiğimiz Gönüller tarlasına, sevdâlar ektiğimiz Sararmış sayfalarda, kol kola çektiğimiz Fotoğrafı görünce, yine aklıma düştün. Ben o yârle yaşadım, her şeyin bolluğunu Bulur muyum bilmem ki, kaybolan kolluğunu? Beraberken işlenen, o aşkın yolluğunu Gölgeliğe serince, yine aklıma düştün. Onun hatırı için, vurdum taşa kazmayı Ben dünden unutmuşum, nazlı yâre kızmayı O rüyamda gördüğüm, o oyalı yazmayı Ellerime verince, yine aklıma düştün. Sevmeyen sevgiliyi, sakın hayırla anma Sen benim ol bitanem, n’olur ellere kanma Her an aklımdasın sen, unuttuğumu sanma Eller seni yerince, yine aklıma düştün… 05/08/’11 Leyla ŞAHİN GEVREK |