PARASI BATSINPARASI BATSIN! Eskiden Sacayağı kurar Kara kazanda su ısıtırlardı Bütün mahalle lavanta kokardı Sonra; Çocuklara Yağlı kâğıda sarılı şekerler Bakır on kuruşlar dağıtırlardı. Çocuktum Lavanta kokusu sanırdım ölümü Aldığım şekerlere Bakır paralara sevinirdim Benden çok uzaktı güya Umurumda değildi ölüm Her gün bir cenaze kalksın isterdim. Ah benim çocuk aklım! Bir şekere ölüme fit olurdum Şimdi Ne çok değişti her şey Ölmeye gör Belediye gasil hanesinde yıkanır Bir morga konuk olursun Eskiden meccanen kazılırdı mezarlar Şimdi Parasız dua bile okumuyor imamlar Öyle tok ki çocuklar Dağıtsalar ardımdan birer lira Suda sektirirler ancak Yok artık ölülerin ardından Ağlayan sevinen çocuklar Kusura bakmayın çocuklar! Biriktiremedim sizin için Elli liralar yüz liralar… Kabulüm değil bu değişim Her şeye rağmen Eski ölümlerde olduğu gibi Yine de lavanta koksun isterdim mahalle Birde; Mis gibi komili sabun kokusu… Hani kefenden arta kalan parçalardan Çocuklara don dikerlerdi Dünyadan önce Beyaz donlar kirlenirdi Ölmek eskidendi Eskiden güzeldi ölüm İnsan yaşlandıkça Hazzetmiyor eski alışkanlıklardan Çocuktuk Ölünce diriliriz sanırdık O şekerleri Helvaları O paraları belki o yüzden aldık. Anladık geç de olsa Bütün canlar yaşamalıydı Parası batsın! |