Yoksun Artık AydınlıklarımdaParantezlerle ayrılmış buluşma yangınları ağmış gönül duvarıma Ereğini kaybetmiş diklenişlerin yalnızlıklarının resimleri var içimde Sana her bakışımda yüreğimden boşalan bir tersin, saklanırım tene Eski yalvarışların anlamsız resimleri eskirse, korkular tüketir bedeni. Ömürler ekleriz borç hanelerimize, gecelere sereriz gönül postumuzu Her selamda kelamsız tükenişler yaşarız, bezgin ağırlarız dostumuzu Yollar kaça ayrılır, hangi mezarlıkta buluruz kaybettiğimiz yontumuzu Yanılsamalı düşler dergâhıdır aşk, pembe bulutlar donatmış ufkumuzu. Hangi kimliksizliği taşırız cüzdanımızda, ölüme beş vara kurulu saatler Susuz sarhoşlukların terkisindeyiz, kendini gizleyemiyor artık çıkmazlar Ödünç mutlulukların albümlerinde gülümseriz, yanağımızda kuru yaşlar Dağ kendini tanımıyor, denizlere akıyor bir zamanlar yurt olan topraklar. Gövdesi çürümüş ağaçların hüzünlü gölgesindeyim, kanatlarım ıslak Usumun kırık çerçevelerinde umutsuz bir yüzüm, baharlarım harap Mektuplarım adrese ulaşmıyor nicedir, aşkın sorguları gönülde bitap Yoksun artık aydınlıklarımda, sensiz günleri takvimlerinden yırt at. Selahattin Yetgin |
sevgiler...