GÜLÜŞÜN GÜZEL BİR ÖLÜM SEBEBİey gecenin koynunda masum ve mütevekkil uyuyan… bilsen ki akşamların serin ve karanlık suları yoldaşımdır sehere varana dek ibadet gibi , yokluğunun sancılarını çekmeye… bu saatler hezeyan… bu saatler feri kaçmış gözlerimin çıldırdığı yokluğunun mağaralarında bir kanat sesi bir yarasa uçuşu ve tıp tıp damlayan su sesi/ne hasretini yazdığım ziyan saatler… hezeyan…ömrüm ziyan… ömür takatsiz…düşler mecalsiz…dizler yorgun… akşamlar/ sabahlar bir garip deveran felekler dönerken başım dönerken ey her sabah hasreti ile düşlerinden öpülen uyan… ben artık iflah etmem gülüşü yara/ gülüşü zindan/gülüşü ferman ben hangi suçlarımdan asılayım şimdi? sevgili düş kırdım ellerim kan, bileklerim kan söz yaşlarım akıtır mı hissettiğim bu kirliliği? sen olmazsan sevgili ne yol, ne yolcu kalır bilesin... ne kervan sırt çantamda kırık bir aşk hikayesi gül ile suyun aşkı gibi ben de vururum kendimi dönülmez akşamın ufuklarına... gülüşün güzel bir ölüm sebebi... glc cbrn |
uyan…
ben artık iflah etmem
gülüşü yara/ gülüşü zindan/gülüşü ferman
ben hangi suçlarımdan asılayım şimdi?
_______________________________________]
ben her gece uyanığım sabahları yatan.
bir bardak demli çaya uyku satan.
bir sürahi pülümür suyu.
içim derin bir kuyu.
suyumu kendim çeken.
b'aşk'asına sunan.
kendi susayan...
_________________]yine çok iştiyakla ve gönülden dizelere düş'tüm.gülce;yüreğin şiir görsün.