GÖZLERİNDE GİZLENEN ANKAistek yelkenlerimiz bu nankör parka kaç zamandır açılmadı ve niçin, söyle! susuzluktan mı yanıp dönüşmüş küle gözlerinin yeşilinde gizlenen anka? zor işmiş buharlaşmış dost temmuzlarda aramak o yitik gönül sıcaklığını. yürek aynana bir bak da kendini tanı senin mi bu görgülü baş bu omuzlarda. en karmaşık beşyolların kavşaklarında anıların gözleri sağır, kulakları kör. onları bir şarkı gibi nakışlara ör ve çürüt istersen çeyiz sandıklarında. ağızsız konuşmaların bayat sesine kaptırsan da dümenini kulaklarının pişmanlığın çarşafına sımsıkı sarın, cesaretle çık oyunun son sahnesine. bombalanmış kent gibidir unutkan bellek çağırdığım o hayaller hiç onlar değil mazide mi kaldı şimdi özlenen menzil ben hep öyle kararsızım, sen korkunç ürkek. keşke can verebilseydik o eski çarka, o mucize gelip bizi bulabilseydi. sen gerçekten de var mıydın, nasıl bir şeydi gözlerinin yeşilinde gizlenen anka? |