BU AYRILIK ÖLDÜRMEZ BENİ...ANLIYOR MUSUN?Sahile vuran köpük köpük dalgalar içinde hayatımın bir bölümü karaya ulaşırken diğer yarım denizde kalır... Uçsuz bucaksız mavilikler deli dolu renk cümbüşüne döner… Aynı ritimle dans eder deniz kızları ve hiç bitmeyen suyun melodisine eşlik ederler... Ben katılamam bu devrana köşeye atılmış deniz kabuğu gibi kalır birinin beni duyması için kulağını dayamasını beklerim, umutsuzca…. Nihayet gece olur ve karanlığıyla örter kimliğimi, saklanırım… Kimsenin bulamayacağı bulsa da tanıyamayacağı şekle bürünürüm… Yaşamak istemem… Bu ayrılık öldürmez beni anlıyor musun? Kim bilir kaçıncı vedan? Kaçıncı ayrılığa imza attı yüreğin? Ve kim bilir kaç sevdanın failiydin? Alıp alıp yüzüme sürdüğüm ıslak avuç içlerini kim bilir kimler özlemekte… Ellerini tutan parmaklarımı sıkıyorum kırmak, kanatmak istercesine… Ve sessiz bir sitem gönderiyorum seni tanıdığım güne… Gün ağarıyor, her şey daha belirgin artık. Küçük dokunuşlarıyla rüzgar tenimi okşarken benden neler aldığını, bana neleri bıraktığını düşünüyorum... Giden sen miydin? Yoksa yarım mı? Kalkmam gerek, yola düşmem gerek… Bu ayrılık öldürmez beni anlıyor musun? Elif Eylem 01.09.2007 |