ruhunu arayan bir ceset gibi dolaşıyorum ortalıkta Fate
tıpkı bütün cinnetlerin kendi nöbetini tutması gibi
kapının eşiğinde sabırsızlıkla bekleyip
öncekinden daha şiddetli olacağını bildiği halde
zapt edilmeyen duyguların yeni öfkeler doğurmasına
ve kursağında dolup taşan kinlerin kusulmasına
her akşam yataklık ediyor bu şehir döşeğini serip

...

sırtını yaslayacağın sağlam bir duvar arkanda yoksa Fate
alçıya alınmış kırık bacaklarıyla senden medet uman bu şehir
sevdiklerine köprü olmak şöyle bir yana dursun
ağrılarını ya da sızılarını dindirmekse tek derdi
gözünün yaşına bakmayıp biriktirdiğin hasretlerin
dış hatlarda bekleme salonunu mesken edinen ayaklarına
yatıya kalma meraklısı bir müebbet giydirip
intikam alırcasına ve suçunu ağırlaştırırcasına
üzerinden basa basa ezip geçmeyi seni
ve diri diri mezara sokmayı nasıl da ister bilir misin

...

işte bunun gibi bir şey ceset gibi dolaşmak...her gün içinden kalkan bir cenazeye merasim telaşında olmak...ama çok iyi de bilirim daralmaktan geçer bu dikenli yollar...kopmadığı için gerilir hayat...gün gelir döktüğün gözyaşları kuruyan dallara ilaçtır...kim bilir...

sevgimle Feyza Can...