İlk kez geldiğim sayfanızda duru bir yürek sesiyle karşılaştım.

Beğeniyle okumuş olsam da; darılıp kırılmayacağınız ümidiyle!
Bir okuyucu olarak: Beni rahatsız eden, benim g/özüme batan bir hususu demeden de geçemeyeceğim.

Nokta.. Noktalama. Üç nokta.
Nokta dediğimizde, adı üstünde noktadır işte. Lakin yanyana geldiğinde ne çok söz ifade eder. insan hançeresinde çeşitlenen bütün sesleri, birkaç çizginin sadeliğine sıkıştırır, yan yana gelir kelime olur, yan yana gelir duygu olur. Dur düşün sorgula der. Tamamlanmamıştır.
Ve.. sıradan nokta denilen, üç noktanın yerini hiç birşey tutamaz. Hiçbir harf ve kelime, üç noktanın ima ettiğini kucaklayamaz.

Ama.. Ama! Her satır sonunda nokta kullanmanız doğrusu fazlalık geldi g/özüme. Boğulldu ruhum noktalar arasında. Kendi kendime dedim ki; keşke 'Şair' bıraksaymış özgürce kelimeleri, okuyucu dilediği yerde soluklansaymış, kesilmeseymiş anlatım.

Şu mısrada da;

"hiç sızlamaz mı yüreğin yar...

acımazmısın ... " / mısın ayrık olmalı.
Burada yar'a soru yöneltiliyor, işaret kullanılacaksa zaten nokta değil doğrusu soru işareti olmalıydı.

Saygımla...