Şiir kitabının inceliği bedenimiz
Kundaktaki bebeğin kırılganlığı
ve, ağustos akşamının ürpertisi ölümün sessizliği

ince elenmiş sözcükleriz şiir sayfaların da
biz, seçkinliğimizin düştüğümüz toprağa kibiri kadar yalanız,
hangimiz ölürken soğumayız ki ?

kapanınca gözlerimiz ağustos akşamına
bizden sonra toprağı sulayan kirli sularımız
ve giderken getirdiğimiz yaşanmamış kibirliklerimizin toplamıdır kefenimizin rengi.
Hangimiz ölürken nefes almayız ki?

Baktığımız son yerin kısıtlı özgürlüğü,
Yaşarken özgürlüğe sığdırdığımız kısıtlı rüzgârlarımız,
ayak parmaklarımıza vuran bir kutup soğuğu
hangimiz ölürken ağlamayız ki?

Kapanınca gözerimiz ömrümüzün son elif sabahına
Hangimiz ölürken yeniden yaşayacağını hayal etmez ki kirpikleri gözlerine girerken
Kibirle,