SÖZGİDİMİ ŞİİRLER II
1.
Görünmezliğe vardırılmış bir puslulukta Ölümcül üzüntüler kapıcı olur Şakak beyazlı insanlar sandık taşıdıkları vakit İçsiz ve değersiz Kirletilmiştir son zamana kadar Karşılıklı olmanın o haliyle Kimse birbirini suçlamasın… (değerler ölüyor demiştik ama) **Dipsiz kenarlıklar içinde dünya Kendi rüzgarına dayanamıyor** 2. Şehrin unutulan yerinde bir genç Öyle eğilmiş ki Kırmızı yüzünü topraktan saklıyor (Utanmak zordur aslında) 3. Uzun duvarlı pencerenin ardından Yükselen hükümkar sesler Çiçekler solsun istiyorlar Çiçekler korkak (onlar ki hiç böyle görmemiştim Kaçıp kurtulmak istediler) 4. Büyütülen hastalıklar kadar Öldürülen çocuklar biliriz Kaç kıtaya hükmün geçer ey insan ! Yavru bildiğini açlıkla boğdurdun Sözgidimi eşiklerde Kendi çöplüğünde ötmek için uğraştı Herkes Kendi çöplüğünü kurmak için ya da Gerisi önemli değil… MAİ |
akışgan daireler çiz
dozmuş o da ne ki
şırınganın hükmümü olur
şiirin damara zerkinde...
kapıcı hisler siparişte
laf-ı güzaf var sanki
alışılmışlıkta kırılan krişte...:)))
cansın sen can...