gazoz kapakları
Zamanların bir tanesinde
Paçalarından yoksulluk akan pantolonumun, annemin iğne iplikle diktiği sol tarafımdaki cebinde ‘gazoz kapakları’ biriktirdim Aklımda kalan şekerli tadı, gri kapağı, elimde bıraktığı yapışkanlığı, hafta da en fazla bir tane içebildiğim gazozun kapakları Radyoda asıldığını duymuştum denizin Kimdi deniz Kimdi bu dar ağacında asılanlar Bazıları anarşist derdi Bazıları yoldaş Bazılıları terörist… Asılalı ya 6 sene olmuştu ya 7 sene Elimde o haftanın gazoz kapakları vardı işin aslı Benim değildi! Sizinle aramızda kalsın, Üst komşunun oğlundan çalmıştım Gazoz kapakları ile oynardım Sene 79-bilemedin-80 Radyoda yönetime el koyduk diyordu ‘Paşa’ Çocuk aklımla babama sordum Dedim baba nedir? darbe Şimdilerde anlasam da Babam da eskiden yolcuymuş Siz kimseye söylemeyin ama Babam da ‘anarşistmiş’ Babam cevap vermese de Anladım… Şehrin yalnızlığından… Gazoz almaya bile korkar olmuştuk O günlerde Yeşil renkli insancıklar kol gezerdi Şehrin yalnızlığında . İşin gerçeği bende devrimciydim, Ama korkuyordum söylemeye Şimdilik ceplerimden gazoz kapaklarını çıkarmıştım Kendi devrimimdi bu, Babam bilmiyordu biriktirdiğimi Evin orta yerine dökmüş Bağıra bağıra söylemiştim Babama, Benim hayallerim ‘Onunkinden’ daha büyük diye Bu gazoz kapakları ile zengin olacaktım Şimdilik 20 tane biriktirmiştim Ama Darbe olmuştu Şehir sessizdi. Çıkıp toplamalıydım Gri renkli sokaklar Artık yeşildi Duvarlarda Üstü kapatılmış kırmızı renkli yazılar Anlam veremiyordum Aklım kesmiyordu, Şehir neden tutuklanmıştı… Dün gece sabaha karşı Babamı da götürmüşlerdi Hayır! Korkmamıştım, Ben hem zengin hem de devrimciydim İlk gün 3 kapak bulmuştum Biri ezikti Yeşil renkli adının sonradan tank olduğunu öğrendiğim Bu makine ezmişti sanırsam 2.gün metris cezaevinin yanındaydım Siz kimseye söylemeyin Babamda bu duvarların içindeymiş Korkmuyorum hayır Ağlamadım Ben hem zengin Hem de devrimciydim Bugün hiç kapak yoktu Toplayasım da yoktu Bütün devrimci yüreğimle Özlemiştim babamı Bugün fark ettiğim diğer olay ise; Benim sağ cebimi de dikmişti annem Hayır! utanmıyordum yoksulluktan, Fakir değildik biz Orta sınıfın biraz altındaydık 3.gün sokaklar kızıldan tamamen temizlemişti Devrimciydim Ama Hiç sevmedim kırmızıyı Ne zaman görsem Gazoz kapaklarımın grisi gelirdi aklıma Sönerdi zenginlik hayallerim. Babamı bugünde bırakmadılar Annem ona polis amcaların çok iyi baktıklarını söyledi Siz kimseye söylemeyin ama Sağ kaşının üstü birde sol gözü açılmıştı biraz Rüyamda Son gün gazoz kapağı toplama işi yerine Babamın gelmesini bekledim. Etrafımda bir şeyler oluyor Fakat Kimse bana bir şey demiyor Annemin iki gözünden de yaşlar akıyordu. Kapı eşiğinde sürekli gazoz kapaklarımı sayıyor Göz ucuyla da Anneme bakıyordum Anladım ki Babam gelecek annem de ondan ağlıyordu 2 saat sonra babam geldi … Beklediğim gibi değildi Yüzünde morluklar Gözleri kapalı Saçından ayaklarına kadar uzanan beyaz bir örtü Adını bilmediğim Tahtadan bir şeyin İçinde yatıyordu Siz kimseye söylemeyin Ama Babam ölmüştü Hayır ağlamadım; Babamın giderken bıraktığı mektubu Buldum fotoğrafçı dükkânımızda Evin tek erkeği ben kalmıştım Oda öyle diyordu Söyler misiniz bana babam niye ölmüştü? O günden sonra Zengin olma işini bıraktım Geriye babamdan miras ‘Devrimciliğim’ kalmıştı Zaten gazoz kapağı ile zengin mi olunurmuş Siz kimseye söylemeyin Ama Babam yolcular ölmez Sadece başka diyarlara göç eder demişti Bende bütün zenginliğimle babamı özledim… |
bir tutam çiçektiler...
babanızı ve babanızın şahsında düşen tüm yoldaşlarımızı selamlar,
ve şiirinizi içtenlikle kutlarım hocam.
selamla...