Hazan mevsiminin son günleri bunlar
Ağaca çıkmış çiçekler
Beton yığınlarının arasından sızan güneş
Çiseleyen yağmur taneleri

Bitti bitiyor kar
Uzak dağ başlarının kahverengi bağırları gözüküyor
Bahardan sana mevsim mektupları yazıyorum
Kış bitiyor inceden

Kasetçalardan yükselen müzikle birlikte
Başlıyorum sana
Adressini bilmediğim mektuplar yazmaya

Uzun uzun betimliyorum buraları
İlkin
Ağaçlar
Binalar
Az deniz

Sonra kadınlar
Çocuklar
Sokak köpekleri
Çiçeğe durmuş kızlar
İki şekerli açık
Bahar çayları

Sıladan hasretten bahsediyorum
Adresini bilmeden
Evini tarif ediyorum
Kendime,
Odanı
Yastığını
Saçlarını taradığın tarağını

Bitirmeye yaklaşıyorum mektubu
Son mürekkep darbelerini vuruyorum
Ak kağıdın üstüne
Mor renkli mürekkeple

Son kelimelere seninle ilgili notlar düşüyorum
Kapatıyorum
Önce ikiye sonrada kendime bölüyorum
Zarfın arka yüzüne
Adını ve soy adımı yazıyorum
Adresi;
Devlet dairelerinin yerini bilmediği
Bir senin izlerinin olduğu
Bir senin bildiğin yerin adresni veriyorum
Pulun üstüne dudaklarımdan sevda sözleri sürüyorum

Atıyorum
Yüreğinin mektup sepetine