I

Takvim yaprakları 21 haziranı gösteriyor
Dinle! Bak ne diyeceğim,saçlarına kukuman kuşlarının yuva yaptığı kadın ,
Yazın geldiği yazdığım yazının yazgısından bellidir
II
Merak etme; haziranda ölmek zor demeyeceğim
Haziranda ölmek kolay; hemde peynir ekmek yemek kadar,
Diyeceğim biraz uzun
Biraz çoğrafi biraz fenni,
Biraz senli biraz benli,
III
Bugün en uzun son gündür
Gündüz kızaran yüzüm, yanında ölen ana eşlik etsin diye geceler uzuyor , daha da uzar
Gecelerle sokak uzar, yol uzar
Yol uzadıkça; yatağın başlığından dibine ben uzar
IV
Gece gündüze periz uygular,
bana reçete yazar yazısı düzgün büyük harflerle
yazar, gündüz uzunluğunu tarifler
gece, ‘yalnızlıktan’ kaçınmamı öğütler
gündüz geceyi karanlığa hapseder,
beni donmuş ‘fotoğraf albümünden’ alıp
sokağa salar , tasmamın ipi gündüzün elindedir.
V
Gündüzün reçetesi güneştir, kendisidir
Yanında ölen ana mezar kazmak yerine ölüyü diriltmeyi öğütler haziranda
(entarili, basmalı kadınlar öğütler)
Gece konmayı gündüz kaçmaya yasaklar
Yasaklar içindeki özgür ülkemde
Güneş yengeç dönencesine dik düşer
Senin ışıkların beni yine teğet geçer
Gece gündüze yenilir
Ben sana yenirlim,
Yeni güne kadar… şimdilik
ercan alper