Kağıt
Bak
Bu gece de suskunum Yalnızım karanlık odamda Bu Başka bir şey yok Bana ’ben’ i bile unutturdun Ne yapsam senin için yapıyorum sanki Uyuyorum sen dinleniyorsun Su içiyorum sen serinliyorsun Sen beni sevmiyor olmalısın ki Ben bir türlü serinleyemiyorum Uykusuzum hem günlerdir Rüyada görmek bile nasib olmuyor anlayacağın Bilmiyorum daha ne kadar sürer Ya sen dönersin Ya ben unuturum Ya Hep hasretinle yaşarım... İlk ikisinin ne kadar imkansız olduğunu Anlatmama gerek yok heralde Hele ilki Rüyada hayalde bile mümkün değil sanki Şu şiirler de olmasa Derdini alıyor insanın biraz Ama kesmiyor Hasrete çözüm olmuyor Hele bir de okutamıyorum ki bunları sana Kahroluyorum! Bak yine dökemedim içimi Anlatamadım derdimi Ben şair değilim ki Yazmayı beceremiyorum Özlemekten başka marifetim yok Bu satırları okumak yerine Kağıdın üzerindeki ’damlaları’ görsen Derdimi anlarsın sanırım Mayıs 2011 |