Kar üzerine
Bir pazar sabahı güneş doğmadan
Sessiz şehre kar yağmaya başladı Uyananlar gözlerini ovmadan Çatlağın biri dışarı frladı Şiirler okuyordu kendi kendine Kıpırdıyordu mosmor dudakları Gözleri çevrilirken gökyüzüne Sebepsiz zonkluyordu şakaları "Kar ne güzel" diye düşündü birden İçinde birini hayal ederken Nedense ardından doldu gözleri "Şimdi sen olsaydın yanımda keşke" "İstemezdim Allahtan bir şey başka" Ve ardından tükendi tüm sözleri |