Güneş batmaya başladı
Ben de şiire başladım
Güneş battı
Şiir bitti

Olmadı
Bugün de kayboldu
Uzak tepelerin ardından

Oysa ben
Hep yanımda olsun
Hiç gitmesin istemiştim
Karanlıktan korkuyorum çünkü
Sıcağı da çok sevmiyorum ama
Korkmaktan iyidir terlemek

Kızıl ışıklarıyla yine
Yarın geleceğim, dedi
Ben yine ona inanmadım
Zaten hiç inanmamıştım
Yarın güneş doğmayacak
Göreceksiniz

Aslında
Güneşe, aya
Şuna buna çatıp duruyorum da
Biliyorsun, ben bir tek
Sana kızgınım

Yanındayken çok cefa ettin bana
Hatta sen giderken ağlayamadım bile
Ama herşey
Sen gittikten sonra başladı

Uykusuz kaldım gecelerce
Tavandaki örümcek ağlarının
Haritasını çıkarıyordum az daha
Mahalledeki dükkanlar kaçta kapanıyor
Hangi yolardan dönüyor
İnsanlar evlerine
Sayende hepsini öğrendim
Teşekkür ederim

Evet, her akşam
Güneş ufka böylesine yaklaştığında
Ve bu kızıl ışıklar
Etrafı çepeçevre kuşattığında
Hüzünlere boğulur oldum ben
Hep seni hatırladım
Gözlerim günbatısına çevrilmiş

Şimdi, senden son isteğim
Her güneş batışında beni hatırla
De ki,
Bir kaç yıl önce
Çocuğun biri beni sevmişti
Aynı bu renkte saçları vardı!

Haziran 2011