Yollar, o güzel şehre giden
Yollar, dağların üzerinden aşan
Ardınızda bıraktım gözü yaşlı bir yar
Yüzünde gözleri yerine bir çift pınar
Dedim:
-İki yürek ayrı atar mı?
Ölüp ölüp dirilerek acı içinde yaşanır mı?
Günü yetirip bir an önce dönmek lazım
Döneyim ben de o zaman, yarimi bulayım

Tepeler sanki yolumu kesmek için dikiliyor
Çadır içinde ateş başında günler geçiyor
Kah olur güneş altında pişersin
Kah olur kendin gibilere rast gelirsin
Kah olur gece ayazında donarsın
Kah, yarinle rüyada gezersin
Yolda ağırlayanlar, meyve ikram edenler
Yolcu bir de menzile varsa daha ne ister

Döndüm, yine ağlar buldum yari
-Biliyorum yine döneceksin geri
-Etme ikigözüm, sen burada dururken
O uzak yerlere neden gideyim ben
-Demiyor muydun "Yari insanın yarısıdır"
Ayrı kalmak kimin hassasıdır
-İnsan yakutu atar da çakılla yetinir mi?
Hasreti bilen adam geri gider mi?
-Gidilen yolun sonu mu var, hani yok
Sonu olmadığı kadar hasreti var, çok
Ben burada her gün ağladım, dövündüm durdum
Gitmeyiverseydin ne mutlu olurdum
Sordular hep
-Yüzük parmağında, kocan nerede?
Nasıl diyeyim
-Gitti, Gurbette
Evi tek başına çekip çevir
Yolda bir çift görsen iç geçir
Neymiş bahanesi, para lazım
Sen orada iyisin, ben burada nasıl dayanayım
...
Bir yolunu bulsam da kessem yolları
Döner mi yarimin avucunda biriken yaşları

Nisan 2011