Yalnızım, yalnızım; yapayalnızım,
Gariplik.. apaçık alında yazım.
Annem bile bana sanki yabancı,
Tulumba kafalar, hepsi de hancı.

Yanlışım ben de bir yanlışım evet,
Doğrunun içinde yanmışım evet.
Ateşle dökülür bendeki kirler,
Bir ocakta pişer serin fikirler.

Pervâneler benim eşim ve dostum,
Anlamaz hâlimden sular bir yudum.
Çırpınıyorum göz bilmez deryâda,
Bir umman.. yetişir yalnız feryâda

Ve alır da mosmor kesilmiş beni,
Bir zafer bağışlar, sil baştan yeni.
Dua: Ulaşırsın Allâh dilerse!..
İstemem, yerine dünyayı verse.

Az konuşunca; sus, diyorlar tamam,
Diyorum ya; onu, ben de anlamam…
Ne sır küpü şu iş.. ne de kıyâmet!
Hakîkat mûcize.. haktır kerâmet.

Yok, yok.. inanın ki; ben bir aynayım;
Velî’den tarafım, dosttan yanayım.
O’dur düşen O’dur, sırlı camlara,
Gönül verilmez mi şu adamlara?!..

Fedâ olsun aklım, rûhum ve kalbim,
Ayırma yolundan ey güzel Rabbim!
İki göz bebeğim, sana hep selâm,
Ne göz var arada ne de bir kelâm…

Ankara, Haziran 2011