19
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
1361
Okunma

Nasıl bir dünya doğurmuştunuz
Masallara dönük alnınızın çatısında
Kopmuyor umudun boynuna doladığınız zincir
Rapunzeli de öldürdü balçıklı elleriniz
Alice’in hayallere açılan duvarını bırakın
Çekin yumruklarınızı
Pamuk prenseste gitti yetim bakışlarda
Cüceler de devleşti,
besledikçe çoğalan açlığınız
boğuyordu gökyüzünü
çirkinliğinize kusuyordu donuk maviliğini..
bir masallaşsam bir
kurduğunuz saltanatın kapılarını bir bir kırardım
devleşmek neydi görecektiniz
tedirgin etlerimizden
koparıp atmaz mıydım akbaba pençelerinizi
ama siz korkaksınız korkak
yalancı kahramanlar yaratıp
ağlamanın beşiğinde sallanırdınız
uyuturdu iki yüzlü şarkılarınız
ninni de ninni
uyusunda büyüsün
kötülüğün çocuğu..
ah neden böyle halsizim
neden böyle aldatılmış
bu kanlı kalp kimin
çok ölümler doğuyor çok
aydınlığı hızlı kovdukça
bu leşler kokar birgün
mezar çukurlarında çıkarmalı güneşi
ki karanlığınızın gölgeleri korkup kaçsın
olmayacak böyle
siz en iyisi öldürün ruhumun direnişini
yoksa ben küllü masallarınıza doğacağım…