hürmet ederim
hüzün yağmuruna seslenirken bulut diye
gece niyetine kurulan bir düş yüzler avuçlarımda ufalanırken ancak usulca akıyordu dilime korkarım gözlerinde zerre umudum çiğnense çünkü esaretim boynumdan da kalın ve yutkunduğum lokmalar kadar gerçek elbet bilemem çoğalırken damağımda kaç yıldız daha geçirecek ömrüm üstelik kokusu saçlarımda dolaşık şayet özlemi kollarımdan taşınsa da hürmet ederim kimbilir sancı durağından geçerse belki beklerim |
yutkunduğum lokmalar kadar gerçek...
Artık hüzün lokmaları düğümlenmiyor boğazıma
Gökyüzüne bakarken kararmıyor
Denizleri okurken de boğulmuyorum.
K.KARSLI
Okurken zevk aldım.saygımla..