Aşk'ı kolundan tutup da
Gönlümün şurasında
Ömrümün yarısında Baharın sonunda Yeşil gözlü bir seldin Saçlarımı beyaza koyup da Yıllarımı kefene sarıp da Başımdan omzunu alıp da Aşk’ı kolundan tutup da Yüreğimi ezdin de geçtin Kaderime varlığını çizdin de sildin Vedanı gözlerime hapsettin Sevgimi çiğneyip küçülttün de gittin Gözyaşlarıma daldı kalemim Geceler ağır dağınık ve yorgun Bu gök bu mavi bezgin gidenim Ayrılığı bağrımda tutuşturan yeldin |
Çok hoş, sade, Yunus gibi.
Çok saygımla.