hüznün avuçlarında ki dizeyim
Gözlerinin elasına susadım
Yüreğim kuraklığında kaldı sesinin Parmaklarım titrer yokluğuna dokundukça Sokağıma saçlarını savurarak gelir gece Hüznün avuçlarında ki dizeyim Aşk şamarını indirdikçe ruhuma Üşür Nisan’da kalemimin çizgisi Bu gar hep böyle kederli uğurlar sevdiğimi İstanbul yine soyunmuş mavisini yeşilini Takmış takıştırmış grisini Dudaklarımı yakan o buseyle tanıştırmış Dilimin ucuna martıları kondurmuş Kaçtıkça kaçasım gelir özlemin bir selamından Islandıkça kirpiklerim burcu burcu kokar çehresi Bin parçaya da bölünsem yine O düşer aklıma Zaman boğazımdan geçmez olur |
Kaleminize sağlık.
Esen kalın. Selam ve saygılar..