Nasıl da Sevmişim Eylül'ü
Bu gece döküldük cennetin şişesinden
Yaşamın tuşlarında aşk Tut ki gözlerimizde ki ay’ a sandal atmışız Uğurla geldin hüznüm Gözyaşımla dost oldun Vazgeçemediğim bir sen oldun Deli esen gönlüme gem vurdun Dilsiz sevgime misafir kaldın Bana uzaklarda bir şehirsin şimdi Denize sevdalıyken çöle sürdün Kollarımda yeşilken siyah oldun Yine kalemimin yazdığı düş oldun Nasıl da sevmişim Eylül’ü Yüreğimde hep lades yokluğunun çınlaması Kokunu süründüğün sonbahardı Dudaklarımdan dökülen kör bir şiirdin |