TURUNCU
Sokak lambalarının gölgesinde
Güneşten korunanlar Gece olduğundan habersiz Fersiz ışıkların esiri. Hangi yönden geldiği bilinmeyen Esmekten aciz yellere Kendini teslim edenler Fırtınayla boğuşuyoruz dedi. Yağmurlar yağarken Benim için yağıyor diyen diller Toprağı düşünemediler Çamur birikintisinde can verdiler. Bu yoldan dönülmez deyip Uzun yokuşa saranlar Soluksuz bir patikada Karanlığa mahkum bırakıldılar. Güneşi düşlemeliydi oysa insan Yakan turuncu rengi bulmalı Sadece ona teslim olmalıydı Umutları tüketmeden aramalıydı. Belki bir ezan sesinde Belki pencerede ki bir çiçekte Belki evinin önünde oynayan çocukta. Kim bilir? Belki de içinde bir yerdeydi turuncu… |
Uzun yokuşa saranlar
Soluksuz bir patikada
Karanlığa mahkum bırakıldılar.
Karanlıklarda kalmayan özgür sevgiler dileklerimle şiirinizi kutlarım..