Irmaksız kaldırımlar
Yağmur taşıdım yağmurlarla
Boşluğunu doldurmak için Bir sen değildin Kendi gurbetine ağlayan Kanar sensizliğin yüreği Tüter dumanı karanlığın Ufuklarda susayan terli akşamlar Kanadına teğet yaşayan martılar Umut taciri denizlerin süsüymüş Bir zamanlar hayal vadilerinde Debelenen düşler. Irmaksız kaldırımlar Paslı raylardan geçer Ürperen gecenin yıldızları Parlayan ucu keskin hançerdir Sökülür şafağın tüyleri. Acıyan ellerimde Sevda merhemi sürüldükçe Yanan yokluğun Hasretin karlı yamaçlarında Titreyen yüreğim Kınından çekilen ayrılık Geriye gözyaşı kalır Kılıcında rüzgârın değdiği yer Aslında soluklanan ruhumdu Nefesinde kalmış gülüşüm Ayağı kırılan dağların Yetim bıraktığı ormanlar kanadı kırık kuşlar uçuruyorum Yalnızlığımın semalarında yürek derinden kanar Gönlümde hala bir parça sen var 25 07 2007 Hüseyin Özbay |
yitirmiş kimliğini , tualin mavileri tarumar'
gönlümde hala bir parça sen var
kanayan yüreğimle
hüzünlü...