HÜZNÜN RESMİKar değil bu yağan, bu beyaz, bu ıssızlık Bir hüzün karesi canlanıyor fotoğrafta Ben seninle, sensiz Kayıp bir zamanda yaşıyorum Düşte miyim, Gerçekte mi? Bilemiyorum. Sahte kalabalıklar, yalnızlığım gerçek olan Göz bebeklerimde bir buğu Buruk bir aşkın tadında. Özlediğim sesler değil bunlar, renkler değil Umarsızca tükettiğim, günler değil Bir kayboluşun öyküsü bu, kendi kendine Yitip giden birşeyler var ellerimden Beklemek ne kadar sürer Zaman ne kadar uzakta Ya ben, ben değilsem artık Bu yolun sonunda... Murat ORHAN |
''Kar değil bu yağan, bu beyaz, bu ıssızlık''
şiir tadından uzak ilk dize ile karşılaşınca,
henüz oturtulmamış, zamana ihtiyacı olan vurgulayıcılığı dile getirmek istiyorum...
kar değil bu yağan
bu beyazlık
bu ıssızlık...
yani ben tarzını bulamadım bu sefer şiirinizin girişinde...
lakin, final...
işte hüzünler demetini süsleyen yanlızlıklarımız...
acabalarımız....
aheste, aheste...
sevgimle kalın...