4
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
2017
Okunma
İNSANI İNSANDAN AYIRAN TÜM DUVARLARA KARŞI
Şimdi fırlatıp atsam sana sesimi
Kirli bir sarhoşun
Küfrü kadar içten...
Çarpar mısın suratıma parçalanmışlığımı?
Şimdi ağlasam sana bölünmüş bir ülke kadar
Boğar mısın beni kendi selimle?
Heybetinden korkmuyorum
Ve biliyorum ki
Ayracısın insanlığın.
Duygusuzsun en az adın kadar,
Ve sevgiye yabancısın.
Çepeçevre kuşatsan da
Yalancısın
Seni öreni inkar edecek kadar.
Sardığında dört yanımı,
Ölüm kadar sessizim
Çaresizim balyoz karşısında
Senin kadar.
Bırak şimdi beni
Bırak!
Çarpmasın sana sesim
Sonsuzlukta yankılansın.
Kurşun geçirmez perdelerini kaldır.
İnsana göz,
Anlamaya yürek yeter.
Sınır olma,
Bırak ötesini.
Korkma!
Sevgi değil,
Nefret siler
Dünya üzerinden bir medeniyeti...
5.0
100% (2)
Cevap Yaz