O Tepe
Vadinin üstü, karlı, bir güzel tepe
Tepede üç asırlık tahtadan kilise Yatan buralarda senelerce Belli ki büyük bir sükûn içindedirler Kristaller gibi dalları ağaçların Fışkırmış kardelenler, nergisler açmış Kuş cenneti misali sesleri kuşların, Geliyor derinden göle düşen sesi çağlayanın Ne siyah elbiseli kadın, Ne de kırmızı gül var ortada Çok eski, okunmuyor yazısı taşın Bir hüşû, bir başka sükûnet var burada Büyük bir huzur bulurum bu tepede; Geldikçe her defasında Açılır içimdeki karanlık, biter bedbinlik; Gözlerim hep arar onları, Nerde; Cennetin sükûnet melekleri, nerde? M. İlhan Günay Şubat 2007, Novosibirsk / Rusya |