SİBİRYA'DAN SESLENİŞ
Osmanlı sürgün edermiş Fizan’a,
Stalin, Sibirya’ya Tatar’ı... Malûm; o bir gaddar, o bir haşin Rus, Bilmem nedir, nedendir yaşanan bu kâbus? Oysa ben, ne Osmanlıyım ne Tatar ne de Rus! Bir doğuda, bir batıda, Bir güneye, bir kuzeye... Bu nasıl bir hayat, nedir bu gaile? Yapacaksa eğer binalar eloğlu kendine Bunlardan sana ne aksakal oğlan? Kalmadı mı ki dünyada gidilecek bir başka yöre? Ne öndeki ladin ağaçları verir teselli, Ne arkasındaki yar... Ne dersin baksak mı Nazım gibi kendimize Gurbette bir mezar? Çok zorlama, çok zorlama beni kader; Kalp yaralı, inceldiği yere kadar gider!.. M. İlhan Günay Şubat 2007, Novosibirsk/ Sibirya / Rusya |
Kalp yaralı, inceldiği yere kadar gider!..
hep öyledir şair..inceldiği yerde biter de..sevdalı olunan bir sıla elbet vardır..güzel dizelerdi.tebrikler..selam ve saygımla..